بررسی و مقایسۀ شیوۀ بیان مؤلفه‌های عرفانی در رمان‌های فرانی و زویی و روی ماه خداوند را ببوس

این نوشتار به بررسی و مقایسۀ شیوۀ بیان آموزه­های عرفانی در رمان فرانی و زویی نوشتۀ جی. دی. سالینجر و رمان روی ماه خداوند را ببوس اثر مصطفی مستور، می­پردازد. این دو اثر به دلیل بیان اندیشه­ها و آموزه­های عرفانی، وجوه مشترکی با هم دارند. هدف از این پژوهش، یافتن وجوه اشتراک و افتراق میان دو اثر مذکور در شیوۀ بیان آموزه­های عرفانی و بررسی و تحلیل آن‌هاست. در این نوشتار نشان داده‌شده است که هر دو رمان در بیان آموزه­های عرفانی از عناصر مشترکی چون «گفت‌وگومحوری»، «ایجاد پرسش»، «برداشت نمادین و ذوقی از متون مقدس»، «دعا»، «کودکی»، «شخصیت­های آشفته»، «خودکشی»، «پایان باز امّا جهت­گیرانه و مثبت»، استفاده کرده‌اند و البته این عناصر در هر دو داستان، تفاوت­هایی با هم در کارکرد و میزان تأثیرگذاری دارند. همچنین نشان داده‌شده است که اگرچه، هر دو رمان حاوی مطالب عرفانی هستند، امّا نگرش آن‌ها به عرفان با هم متفاوت است. رمان روی ماه خداوند را ببوس، در جهت تأیید و تبلیغ عرفان و رمان فرانی و زویی در جهت نقد و آسیب­شناسی عرفان نوشته‌شده است.